Το όρος Οίτη περιλαμβάνει περιοχές οι οποίες διέπονται από καθεστώς προστασίας σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο και   συγκεκριμένα τις εξής:

Εθνικός Δρυμός Οίτης

Ο Εθνικός Δρυμός Οίτης αποτελεί προστατευόμενη φυσική περιοχή, η οποία ανακηρύχθηκε το 1966 με το Β.Δ. 218/1966 (ΦΕΚ 56/Α), σύμφωνα με τις διατάξεις του Α.Ν. 856/1937 «περί Εθνικών Δρυμών», με σκοπό τη διατήρηση και προστασία της πλούσιας πανίδας και χλωρίδας, καθώς και των ιδιαίτερων γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών του βουνού. Είναι ο έκτος Εθνικός Δρυμός (από τους δέκα) κατά χρονική σειρά ανακήρυξης και ο τρίτος σε έκταση. Συγκεκριμένα έχει έκταση 70.000 στρέμματα (περίπου το ¼ του ορεινού όγκου της Οίτης), από τα οποία τα 33.700 αποτελούν τον πυρήνα και τα υπόλοιπα 36.300 την περιφερειακή ζώνη.

Σύμφωνα με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο του Εθνικού Δρυμού Οίτης, ο πυρήνας είναι σε καθεστώς απόλυτης προστασίας για να διατηρηθεί ανέπαφη η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής. Κατά συνέπεια, μέσα στον πυρήνα απαγορεύονται: οι ανασκαφές, η τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων, οι βιομηχανικές δραστηριότητες, η κατασκευή κτισμάτων, η γεωργική και δασοπονική εκμετάλλευση, η βόσκηση, το κυνήγι, όπως επίσης και η λειτουργία μεταλλείων και λατομείων.

Περιοχές του Δικτύου Natura 2000

Το Δίκτυο Natura 2000 αποτελεί ένα Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών, οι οποίες φιλοξενούν φυσικούς τύπους οικοτόπων και είδη (φυτά και ζώα) που είναι σημαντικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στην Οίτη απαντώνται συνολικά τρεις περιοχές του Δικτύου Natura, και συγκεκριμένα μια Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας, βάσει της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ (παλαιότερα Οδηγία 79/409/ΕΟΚ):

•       «Εθνικός Δρυμός Οίτης – Κοιλάδα Ασωπού» (GR2440007)

και δυο Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ) για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, βάσει της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ:

•       «Εθνικός Δρυμός Οίτης» (GR2440004)

•       «Φαράγγι Γοργοποτάμου» (GR2440003)

Καταφύγια Άγριας Ζωής

Ως Καταφύγια Άγριας Ζωής χαρακτηρίζονται φυσικές περιοχές (χερσαίες, υγροτοπικές ή θαλάσσιες), που έχουν ιδιαίτερη σημασία ως σημαντικοί τόποι ανάπτυξης της άγριας χλωρίδας ή ως βιότοποι αναπαραγωγής, διατροφής, διαχείμασης ειδών της άγριας πανίδας. Βάσει της υπάρχουσας νομοθεσίας, εντός των Καταφυγίων Άγριας Ζωής απαγορεύεται ρητά η άσκηση της θήρας. Στην ευρύτερη περιοχή της Οίτης υπάρχουν δύο Καταφύγια Άγριας Ζωής:

•       «Σκασμένη Φραντζή – Δυο Βουνά» (Κ325)

•       «Οίτη – Παύλιανη» (Κ625)